kesinlikle unutmak ve nefret beslemektir. öyle bir ilaçtır ki onu unuttun mu kendinle gurur duyar, nefret ettin mi kendini ondan üstün görürsün. hayatta hiçbir şey için acı çekmeye değmez. hele aşk için.
şunca yıldır * hep tek taraflı aşık oldum. bir kereliğine azıcık da olsa bu aşk acısı denen illeti çektim. onu da ergenliğime bağlıyorum. sizi umursamayan birisi için ağlamak kendinize hakarettir. dolayısıyla geçmişte yaptığım bu salaklık için amıma koyayım. bir kıza vuruldum. sürekli kesişiyorduk ama bana yüz verip verip kaçıyordu. en sonra açılınca da cevap vermeden kaçtı gitti. amına koyduğumun klasik türk kızı işte. ona aldığım gülü de reddedince klozete atıp sifonu çektim * . o günden beridir hala beni kesiyordu kevaşe fakat ona hiç yüz vermedim. dershaneyi bıraktım, ders aralarında bizim sınıfın arka boş sırasına bakıyormuş ( benim oturduğum yer).
bazen aklıma gelse de, onu özlesem de, hemen doğruldum ona küfür ettim. her seferinde ona nefret besledim. şu an ismini bile hatırlamakta zorlanıyorum *. kendimle gurur duyuyorum. götümde ki kıl kadar değeri kalmadı benim için.
--spoiler--
bir aşk biter bir aşk başlar. bu dünyada senden değerli hiçbir şey yok kardeşim. aşk için kendine acı çektirenlerin de ta amına koyayım.
