bu konuda isviçre'yi ve diğer insan haklarının gelişmiş olduğu ülkeleri örnek alalım isterseniz...
isviçre'de romenler, italyanlar, almanlar ve fransızlar yaşar ancak çoğunluk almanlarda olduğu için eğitim dili her zaman her yerde almancadır, fakat bununla birlikte diğer milletlerin dilleri de öğretilir.
bugün kürtçe eğitim dili yapılırsa eğer, iki toplum arasındaki bağlar tamamen kopar ve bu da kaçınılmaz bölünme demektir, sadece kürtler ile türkler değil çeşitli kültürlerle de aynı durum yaşanır.
kürtçe eğitim almış türkçe bilmeyen birisi askerliğini yapamaz, siyasetçi hiç olamaz, oy ise hiç kullanamaz, güneydoğu anadolu'dan başka hiç bir yerde çalışamaz çünkü o bölgelerin dilini bilmemektedir.
ülkenin bekası ve toplumsal barış ve devamlılık için eğitim dili her zaman için genel çoğunluğun dilindedir ancak bununla birlikte kültürlerin kendi dilleri de öğretilir.
buradaki amaç sayısal azınlıktaki kültürün yok olmasını engellemekle birlikte basın kültürle olan iletişimin de kesilmesini engellemektir.
