mitolojik öykülerin temel varsayımı,
o çağın 'bugün ve burada'sı içinde
'gerçek' kabul edilen olguların
temsili üzerine kuruludur(doğalcı).*
Zeus mitolojik öykü için bir metafor değil,
gerçeğin ta kendisidir;
Balzac'ın Baba Grandet'si kadar gerçektir.
Bu nedenle, mitoloji kendi başına
ana akım içinde yer alırken,
fantazi edebiyatı ve genel olarak
yadırgatıcı(muhalif)* türler için
bir metafor malzemesi olarak(yadırgatma amacıyla)
kullanıldığında yan/muhalif akımın alanına girer.
Arthur efsanesi bir efsane iken
gerçekliğine inanılıyordu belki;
ama Malory ve daha sonra Tennyson tarafından
anlatı haline getirildiğinde,
o şairlerinin kendi dönemlerinin dünyasına
bir alternatif oluşturacak şekilde yeniden kurgulanmıştır.*
