politik olsa ve fikrini belirtse "sen çalgını çal şarkını söyle sana söz düşmez" gibi bir yaklaşımla susturulur. çünkü türkiyede düşünmek ve ifade etmek hep birilerinin özel imtiyazlı hakkıdır. cv'ine, ailenin nüfuzuna, arkandaki cebindeki taşşağa göre konuşabilirsin. oysa dünyada tüm politik açılımlar sanatçılar yazar çizerler tarafından harekete geçmiştir, devrimlerde ön planda yer almışlardır. bizde ise hiçbir zaman sanatçının özünde eleştirel ve politik bir birey olması gerektiği kabul görmez. bunun yanında "cd"im satmaz, " konserlerim, tv programlarım, kiraz festivali konserim iptal olur ben yoluma bakayım bana ne" diye yalama şarkıcılar da bu yargının güçlenmesini el birliğiyle oluşturmuşlardır. meşhur dolmabahçe davetinde bile birçok davetli popçu arkadaş( bu davetli listesi de yani yiyim öyle sanatçı davetli listesini) türkiyede basın özgürlüğü, öğrenci gözaltıları, yayın özgürlüğü gibi konuları bırakın masaya koymayı, bahsine bile girmemişlerdir daha ziyade "havaalanlarındaki vip kullanımı konusunda kolaylıklar, bu konuda şartların iyileştirilmesini" talep etmişlerdir. afedersiniz ağzımı bozucam yine ama "öyle göte böyle ..raktır" bizim sanatçı anlayışımız ve sanatçımız.
