Yağmurlu bir gündü. bardağı geçtim damacanadan boşalıyordu adeta. cezax, kendine hemen bir bankamatik çatısı bulmuştu. her gelenin bu çatı altında buluşmasıyla yavaş yavaş dışarı doğru itildi. ve dışarıda öylece kala kaldı. "lan sizin yapacağınız işe başlarım ama haa" dedi ve çekip gitti oradan. fütursuzca dolaşıyordu yağmurun damla damla ele geçirdiği kızılay sokaklarında. daha fazla ıslanmamak için metroya girdi. "personel harici girilmez" yazan kapıdan ağlama sesi ilişti kusursuz kulaklarına. bir adım attı, bir adım daha, bir adım daha ve bir adı... neyse açtı kapıyı. üstü başı ıslak petek dinçöz'ün foolish casanova klibindeki haline nazire yaparcasına bir kız vardı içeride. saçları belinde ve sarışındı. minyon yüzü, pürüzsüz cildi, 1.74 boyu, fit vücudu, sol kaval üst bölgesindeki beni, alnının sol orta bölümüne bakan kısmındaki doğum lekesi, sağ yanağındaki bir iki ufak tüylenmesi, yeşil gözleri, martı kaşları ile çok çekici bir kızdı. kız da "kumral, beyaz tenli, kalın kaşlı, yakışıklı, uzun boylu, dayanılması imkansız bakışları olan, çekici" olarak betimledi cezax'ı. cezax bütün masumiyetiyle bu ıslanmış ve mutsuz kızı 12 dakikalığına mutlu etti ve evlerine dağıldılar.
