belirli aralıklarla müziklerini, renklerini, felsefesini ama en çok aşkını, sanki bir sevgiliyi özler gibi özleyip izlediğim yimou zhang filmi. bir hikayeyi üç farklı şekilde önümüze koyar. benim gözüm, onun gözü ve gerçek...
oturup mal gibi uçan kaçan adamlara takılarak değil de kendinize bu adam aynı hikayeyi anlatırken neden hepsini aynı şekilde değilde bir versiyonda kırmızı, bir versiyonda mavi ve bir versiyonda beyaz çekmiş diye sorarsanız, başka bir kapının açılacağı filmdir.
ben izlerim ve derim ki "kırmızı; aşkın kıskançlığını, mavi; aşkın fedakarlığını ve beyaz aşkın gerçekliğini* anlatmıştır." sen dersin ki yok hacı abi ne alakası var aslında burda krzysztof kieslowski'ye saygı duruşu var.*.
