büyük varoluş amacımın boşalmak olduğunu inkar edemem.
sertleşmenin getirdiği limitsiz ve asil arsızlığın soytarısıyım.
büyük kasılmanın ardından bastıran gevşeme, trajik sorularla sarıyor.
geçen yine oturuyorum, bir kadın cıkıyor merdivenlerden. sanki hep oradaymış gibi yanımdaki sandalyeye kuruluyor.
biriktirdiğim her hıçkırık, her dokunuş, her inilti..
bana bir adres lazım, bana bir rol lazım.
