mickey rourke'un harikalar yarattığı deyim yerindeyse method oyunculuğunun kitabını yazdığı 2008 yapımı darren aronofsky filmi.
film çok gerçek geldi nedense bana 50 yaşına merdiven dayayıp ilaçlar yardımıyla dövüşen bir güreşçi amerikan rüyasını pek yansıtmıyor.
model, sporcu(güreşçi), striptizci gibi bedeniyle öne çıkan meslekleri icra eden insanlar için yaşlanmak daha acılı oluyor sanırım bu film bunu güzel anlatıyor.
mickey rourke'a bir daha dönecek olursak geçmişin boksörlük yapmış olması, uyuşturucuya, içkiye bulaşmış oluşunu da göz önünde bulundurunca sanki kendisini oynamış.
filmdeki 80'lerle ilgili cassidy ile randy'nin diyaloğu çok hoşuma gitti her ne kadar kurt cobain'e kız kılıklı demiş olsa da. bu diyalog sırasında randy 90'lardan nefret ettiğini söylüyordu anladığımız kadarıyla hayatı 90'lardan itibaren dibe batmaya başlamış.
gerçektende son sahnedeki konuşmasında söylediği gibi hayat ring dışında randy'e gülmüyor ve canı ringde değil dışında acıyor.
son atlayışında kim bilir belki de ölüme atlayışında şunu farkediyorsunuz randy kesinlikle ölene kadar buna devam edecek
