Bir ramazanda, hemen hemen her gün kendiliginden oluyordu. ruhum bedenden ayriliyor ve ben kendimi izliyordum. o aralar bunun ne oldugunu dahi bilmiyordum. korkuyordum da acikcasi, hep bahsi gecen ölünce ruh cikar bedeni izler meseleleri falan. bunun astral seyahat oldugundan bihaberdim yani.
neyse girdim internetten arastirdim. Astral seyahat diye bir seymis. bazen deniyorum, denemeler yapiyorum. cok basarili oldugum söylenemez ama en son denemem de tavana kadar ciktim ruhumla.
not: asiri rahatlatici bir seyahat. o an dünyanin en güzel mutlulugunu ve rahaligini hissediyorsunuz. cikip gezilebiliyormus falan ama ben daha o raddeye gelemedim.
