iki haftadan sonrası fazla olan eylem. yok, herşeyi tadında bırakmak lazım.
beklentiler konusunda aile fertleri iyice aşarlar kendilerini;
şöyle ki;
baba: kızım, senin ta oralarda ne işin var? sanki burada okusan olmazdı.
anne: kızım, bizim arkadaşlar kahvaltıya çağırdılar, birlikte gideriz.
erkek kardeş 1 (24 yaş): ablam evdeyken, ben neden şirketin işiyle uğraşayım ki? zaten ayda yılda bir geliyor. o yapsın.
erkek kardeş 2 ( 10 yaş): ablam da herşeyi çok biliyor!
yani, benim zaten hiç tatile ihtiyacım yok, hayır o kadar mesaj veriyorum, bayramdan sonra tatil yapacağım 2 hafta diye, hiç tatil yapamadım, çok bunaldım diyorum, biri de, " bu kızın tatile ihtiyacı var, rahat bırakalım" demiyor. tam bir stres topu oldum.
