sessiz bir sözlük günü, başlıktan başlığa atlarken, bir entry görürsün, gülmekten altına sıçarsın ve o yazarın tüm entrylerine okursun ya hani. sonra bilgisayarı kapatırsın ve mutlu bir şekilde yatağına uzanır, neyse sornasını anlatmıyorum, öyle yaparsın ya. günler sonra tekrar gülmek istediğinde o yazarı ararsın lakin bulamazsın felan ya hani. işte böyle de bir acı veren durumdur. düşmanımın başına vermesin.
not: öyle acı içerisindeyim ki, başlığa ne saçmaladığımı bilmiyorum dostlar. aklımda kalan bir başlık filan da yok. çok komikti çok.
