hükümetin terörle savaşmadığının göstergesidir, bunca teröristin kaçışı. terörizm mevcut bir düzene karşı demokratik olmayan yollardan karşı çıkarak, halkın yaşamını, mal varlığını, huzurunu, her türlü özgürlüğünü kısıtlayıcı eylemler gerçekleştirmek suretiyle talep ettiği hak(!)ların verilmesi hedefi uğruna gerçekleştirilen eylemler bütünüdür. terörizmin yegane silahı korkudur. ve ne yazık ki ülkemizde bu elde edilmektedir. teröristle çatışırken insani haklardan bahsedilemez. çünkü karşıdaki her ne kadar insan olursa olsun, haklarını talep etme yöntemi ve bu uğurda gerçekleştirdikleri insani değildir. öldürdüğü askerler, katlettiği masumlar her zaman bu tarz adamların yanına kar kalır. eğer ki bir ülke terörizme galip gelmek istiyorsa, teröristlerin kullandığı silahı onları karşı kullanmalıdır. yani korkuyu. eğer ki bir terörist eylem yapmak üzere bir plan içerisine girdiğinde tedirgin oluyor, geri adım atmayı düşünüyorsa, o hükümet başarıya ulaşıyor demektir. terörizle savaşmak sadece askerle olmamalıdır. biyolojik silahlar, kimyasal silahlar, gerekirse terör faliyetlerinin yoğun gerçekleştiği veya terörist varlığından şüphe duyulan bölgelerde belli saatlerden sonra sokağa çıkma yasağı, sokağa çıkıldığı halde askere, polise, korucuya, kısacası güvenlik güçlerine her türlü vurma yetkisinin verildiği uygulamalar geliştirilmelidir. eğer bu taktikler uygulanmazsa daha nice vatan evlatları kara toprağa düşer; daha nice soysuzlar amaçlarına ulaşır.
