değişik bir bakış açısıdır. sorulan sorular mantık zeminindedir zannımca. evet alkol kimseye zararın dokunmadığı sürece neden günah?
eğer ki olayı birilerine zarar verip vermeme durumu ile ele alacaksak bu mantıktan hareketle günah olmaması gerekir doğru. ancak işin bir de ibadet boyutu var. ibadetin en keskin kıstası bilincin yerinde olmasıdır. çünkü ibadet bilinç var ise sorumluluktur ya da şartları tam olarak yerine getirilir. alkol kısmi olarak bilinci etkilediği için ibadete engeldir. ibadete engel teşkil eden bir olgu haramdır, dolayısıyla günahtır. haram olan bir şey günaha kapı açmaz denemez, haram konusundaki kesin hüküm, günaha sebebiyet verdiğidir.
ikinci bir durum ise şudur ki ben ne kadar alkol alırsam alayım bilincimi yitirmiyorum ya da beni etkilemiyor o zaman hem namazımı kılar hem de içkimi de içerim önermesi gelecekse şunu söylemek isterim. ibadet maddi ve manevi bir bütünlüktür. yani manen ve maddeten akl-ı selimi icab eder. senin sarhoş olmaman ya da bilincini kaybetmemen ibadetin tam rüknünü yerine getirebildiğin anlamına gelmez. burada işin vicdani boyutu araya giriyor, şimdi rakı masasında kalkıp seccade serince kalbin nutmain olacaksa buyur yap, eğer ki ben itikadi mezhep alimlerinin ya da müçtehidlerin savlarına itiba etmiyorum diyorsan.
tekrar etmekte fayda var, ibadet hem maddi hem de manevi bir bütünlüktür. bu bütünlükte tek kıssas, selim bir şuur ile ve namazın içinde olan rükunlara tam riayet etmektir.
