hiçbir zaman biz olamadık seninle. ne çok istedim oysa.. dünyaya geldiğimden bu güne yaptığım en büyük beceriksizliğimdin beklide sen. hiç beceremedim sen tarafından sevilmeyi. her şeyi denedim; bir gün sen oldum, senin gibi konuştum, küfür ettim, içtim, güldüm,umursamaz oldum. kendimi terk ettim ben senden sonra, baştan aşağı sen oldum. şimdi gidiyorsun bu şehirden. gitme diyemem ki.. sen bilmezsin gidince tek başıma kalacağım şu milyarlık dünyada.. kalabalıklar içinde kaybolmuş çocuğun annesini aradığı gibi arayacak kalbim hep seni. ellerim sana uzandığında boşluğa sarılacak sımsıkı.. artık bir sahil kenarında, park köşesinde, banka kuyruğunda karşılaşma ihtimali kalmayan bir aşktı işte benimkisi. hayatta bütün korkuların üstüne giden, cesaret adına yapılabilecek her şeyi yapan ben; hiçbir zaman seni seviyorum deme cesaretini gösteremedim karşında. ama şimdi dolaylı olarak söylüyorum; şu kainat denen nesnenin içinde en çok sevdiğim yürek, üzerine en çok titrediğim insan kalbi senin göğsünün içine takılı olanıdır..
