bazen fazla özgüven 'robin hood'u olduğumu düşünüyorum. kendini beğenmisleri ağlatıp, ağlayanları güldürebilme yetisine sahibim.
çevresindeki tüm kızların ona aşık olma zorunluluğu olduğunu düşünen erkekler tarafından linç edilebilirim. herkes tarafından beğenilen, hatta gerçekten yakışıklı sayılabilecek erkekleri beğenmeyip, kimseler tarafından fark edilmemiş, nerden bakarsam bakayım fark edilmek de istenmemiş erkeklere aşık olduğumu sanabiliyorum.
sonra bir bakıyorum ki, ben sadece kendi iç huzuruma aşığım. canım ben.
