postmodern tepkilere, varoluşsal kaygılara, raksa, şiire, güzel şaraba, gram anlamadığım yağlı boyalara methiyeler düzmeye doğuştan sahip olmaktır.
geçen gün 8 yaşında bi çocuğu çevirdim cihangirde, özdemir asaf dizeleri okudu yok yere. "ne diyon la am biti" dedim, "cihangir çocuuuyuuuz lan sikerim" dedi. kültür mozaiği demek ki.
