yurt içinde abiler ve ablalar şeklinde bir çeşit tuhaf örgütlenme biçimleri olan şahısların oluşturdukları topluluktur.belli bir yaşa kadar bu gençlikle tanışmayan, şu veya bu şekilde münasebeti olmayan yoktur, herkes ya ortaokul ya da lise yıllarında en az bir kez bunların sofralarına oturmuş, sohbetlerine katılmıştır.fethullahçı gençlik ilk bakışta oldukça sakin, huzur dolu, insanın içine ferahlık veren bir halet-i ruhiyeye sahiptir. size kesinlikle karışmaz hatta her hareketinizde bardağın dolu tarafını görürcesine, olumlu hatta sevimli bir kişiliğe bürünürler (abim diyip kucaklarına atlayasınız gelir). ancak haftalar sonra kitaplar, film seyretmeler, sohbetler, toplu namazlar yaygınlaşır ve bir bakmışsınız ki dünya görüşünüz tamamen değişmiştir. artık kızlarla göz temasına geçemez olmuşsunuzdur, cumaları iple çeker beş vakit namazınızı kaçırmaz, sarsılmaz bir müminsinizdir. kötü müdür? hayır. isteyerek mi bu duruma düşmüşsünüzdür? o da hayır. abileri bırakınca eski fırlama geri gelir mi? evet.
ha bir de bu adamların ortak özelliği oldukça sakin, insana huzur veren bir ses tonu ve hitap şekli vardır. dinledikçe dinleyesiniz gelir.*
