üniversite de okuyorum o zaman. saat sabahın dördü. neyse efendim muhabbet bitti. herkes yatağına geçti. yatmadan önce üç harfli muhabbeti yapmıştık. kafamı yastığa koymamla, kapının tekmelenmesi bir oldu. tekmelek belki az kalabilir. kırmaya çalışılıyordu belliydi. ben salonda uyuduğum için, bir an da bizim elemanlar yanıma geldi. hepsi titriyor. neyse ses kesildi. bir dakika dolmadı, bu sefer kapımızın önünden davul sesi gelmeye başladı ve rahat beş dakika sürdü. sabaha kadar uyumadık, korkudan işemeye bile gidemedik o derece fenaydı.
