sadece bir roman değil, elinden akıp giden, altın renginde, sıcacık kumdur semerkant. o kumu seyrederken gözlerin kamaşır.
üstünde beyaz, ferah bir entarinin dokusunu hissedersin. esmer insanlar etrafını sarar. diline şekerli, tarçınlı bir tat gelir. gecenin sessizliği, ve en önemlisi gökyüzü.. yıldızların parlaklığı, siyahın en güzel hali. en korumacı. en gizemli, en büyülü hali.
amin maalouf un değil bu roman. ömer hayyam ın da değil. özbekistan topraklarının, islamiyetin, selçuklunun, rubailerin hiç değil.. o tamamen kendine ait. sadece kendinden mesul. herkesi her şeyi aşmış yükselmiş o. bilgeliğe, mantığa, aşka yükselmiş. dokunmak için, tatmak için, yaşamak için yükselmiş.
kitabın kapağını görmek bile, kısa süreli hayallere sevk eder. hiç yaşama ihtimaliniz olmasa da aşka şahitlik edersiniz. kendi anılarınız değersizleşir.
hayatı yaşamanın değil de, hayatın insanı yaşamasının hikayesi.
icat edilmemiş, keşfedilmiş. nihayet.
