Kredi kartım yok dolayısıyla borcum yok aslına bakacak olursanız param da yok,sevgilim yok,içkim-sigaram yok,yani dünyanın en huzurlu insanı ben olmalıydım,bu ilişkiler ağında başından beri yokum,hiç bir şeyim yok ,tek varlığım okuduğum sevdiğim bölümüm ve bir dünya kitaplarım giydiklerim bir de laptop-cep telefonu ha bu kadar,erasmus abimizin dediği gibi param olsaydı olan hepsine karnımı doyurur geri kalanına da kitap alırdım,galiba ben şimdi bunu yapıyorum,ha mutlu muyum,yo dostum yo...
Sevgilileri gördükçe içim acımıyor değil,keşke ile başlayan cümleler kurmaktan yoruldum,sahip olamadıklarım o kadar fazla ki bu aralar sevgilimin olmasını bu sıcak yaz günlerinde güzel bir kafede el ele ,kolalarımızı yudumlamayı ve birbirimize aşk sözcükleri fısıldamayı çok isterdim, yaz sıcağında en azından bir dünya sınava çalışmak zorunda kalmasaydım ya da kalsaydım da arada bunu da yapsaydım, ama artık yeter,bu böyle gitmez gitmemeli,bir şey yapmalı,bu gidişatı değiştirmenin bir yolunu bulmalıyım,yoksa gerçekten sıyırmanın eşiğine varmak üzereyim...
