derine inildiğinde şehit kavramı diye bir şey yoktur. çünkü uğruna şehit olunabilecek bir toprak parçası ve o toprak parçasını kutsallaştıran davalar yoktur. fakat sınırları belirli toprak parçalarını yöneten otoriteler, yönettikleri alanda yaşayan ve halk diye tabir ettiğimiz insanlardan, kendi yönettikleri bu topraklar için canlarını feda edecek derecede sevgi ve bağlılık talep etmekte, bunun neticesinde de insanlarda milliyetçilik ve vatanseverlik dediğimiz aslında hiçbir anlamı olmayan, tamamen anlamsız toprakları sevme ve bağlı olma durumu ortaya çıkmaktadır.
yönetici otorite, halkına bu sevgi ve bağlılığı aşıladıktan sonra, halkı o topraklar için ölümü göze alabilecek dereceye gelir ve savaşlarda toplu ölümler meydana gelebilir. bu toplu ölümler, aynı toprakların ilerleyen yıllarındaki nesillerde ''atalarımız bizim için öldü, bu topraklar için ne kanlar döküldü'' gibisinden düşüncelerle topraklarına olan bağlılıklarını toprakları için ölmüş atalarına vefa duygusundan dolayı daha da arttıracaklardır.
yani efendim kısacası, '' ne şehit ne gazi, bok yoluna gitti niyazi''
