şehitler, birçok kemalistin burada "apaçi", "barzo" falan diye alaya aldığı, dalga geçtiği sınıfa ait olan ailelerin çocuklarıdır. Ekserisi üniversite eğitimi alamadığı için zamanı gelince yirmisinde arar ayağını kışlasına ve zorlu süreç başlar. yine ekserisinin anasının bacısının başında türban vardır. türban ya da başörtü farketmez, yerine göre bu kadıncağızlar oğullarının ya da kardeşlerinin yemin törenine bile giremezler; neymiş kıyafeti çağdaş değil!
zaten yetersiz aldıkları eğitimle yıllarını dağda geçirmiş ve öleceğini daha oraya gittiği anda bilen kendi yaşlanrındaki teröristin karşısına çıkarlar bu şekilde. teröristlerden tek farklı bizimkilerin anaları, bacıları vardır, belki nişanlısı, karısı, çocuğu vardır, kaybedecek çok şeyleri vardır. teröristlerin yoktur, varsa da en azından dönme umutlarının olmadığını bilirler.
bugün iyi eğitim almış ortalama bir kemalist beyaz türk'ün çok da zorlanmadan ortaya koyacağı parayı ömrü hayatında görmeyen denkleştiremeyen bu adamlar gidip orada şehit olur. parasıyla "bedelli" askerlik yapan ya da paşa babasından torpil ile çürük raporu alan da gelip burada "e o da okusaydı amk, ben yıllarımı verdim", "ama onlar da akp'ye oy veriyor", "başbakan'ın oğlu bedelli yapmış", "başbakan önce kendi oğlunu askere göndersin", "hainleri bulamayan akp istifa et" falan diye götünü koyduğu rahat koltuğundan ahkâm keser.
