feminizmi bir kenara bırakıp tamamen objektif olarak değerlendirecek olursam eğer;
her şey kadında bitiyor. O erkeği yetiştiren kadın ve o erkeğe "sen erkeksin ne yapsan yeridir" misyonunu yükleyen toplumda başlıyor her şey.
3 yaşında pipisiyle sadece çiş yapıldığını sanan çocuğa sen "göster pipini amcalara hadi oğlum" diyip, ergenliğe girdiğinde "kamışa su yürüdü mü aslanım" diyen, 17sine geldiğinde "ee daha milli olmadın mı koçum" diyen bir zihniyetle büyütüyorsun.
önündeki 20 gr et parçası ile "adam" olduğunu sanıyor.
Pipi bende ben kralım, ben ne istesem yaparım. Hayat zaten pipimi mutlu etmek üzere kurulu, kadınlar da ne ki? Onlar da pipim için varlar. çocuk doğurup, gecelerimi şen kılacak organizmalar işte mantığında bir sürü yürüyen "pipi" yetiştiriyoruz.
Daha akıllanmayan kadın da kendi ezikliğini atmak için oğlunu kullanıyor. Duymadınız mı hiç şu lafı eminim aşinasınız fazlasıyla;
"ah bir oğlum olsa da kızların ağzına mıçsa, çapkınlık yapsa"
aa be kadın sen nesin? Sen de kadınsın! Her kadın oğlunu böyle yetiştirse? Ee o zaman hiç ağlama tecavüze uğradığında!
"hadi oğluşum aç ağzını ham yap bakayım, kolunu sık oo nasıl kas yapmış"
dayak yediğinde üzülme o yaşta oğluna güçlü olmayı, yumruğunu sana sıkmayı sen öğrettin.
Babalar da suçlu anne kadar;
"hadi paşam bi vur bakayım anneye gücünü görsün"
ee be dangoloz hem anneye hem kadına vurmayı sen öğretmedin mi? Yarın kızına da inecek o yumruk sen uyu daha!
