1.
-
can yücel şiiri...
Elektrikler söndü dün gece,
Zorbela toplayıp satrancın taşlarını
mecburen yattık!
Simsiyah kediler gibi dolaşıyor koğuşta
Uyuyan dostların nefesleri.
dolaşsınlar azıcık!
Tam ben de eve doğru açılıyordum
Şıpırdatmadan hiç kürekleri,
Yanmaz mı o tepemdeki yüz mumluk ışık!
Bir kürek mahkumunu Boğazda sandal sefasına
Haklılar, bırakmazlar tabii ama...
Ya'u ne güzel şeymiş meğer karanlık!
