Yazdık bişiyleğ, eleştirirseniz ajayip sevinirim.
uzaklar
Uzaklarda bir yerlerde
Güneş doğuyordur belki de
Tüm sıcaklığıyla ısıtıyordur her yeri
Aydınlatıyordur pencerelerimizi birer birer
Arkadaşı rüzgar kanatlandırmıştır aralıklı duran perdelerimizi.
Filizlenmiştir belki de bir tohum uzaklarda
Yeniden doğan bir bebek gibi
Ağlayarak başlamıştır yaşamaya
Oysa sevincindendir hıçkırıkları , bilirim.
Her sabah istikrarla söken şafakla beraber
Doğuyordur onun için de yepyeni ümitler..
Belki saatleri umuda ayarlama vakti gelmiştir artık uzaklarda
Şiddetli depremler sonrası gelmiştir sıra
Yıkılmış hayallerin, enkaz altında kalan sevinçlerden arta kalanı toplamaya
Koymak vakti gelmiştir onları tozlu ceviz bir sandığın içine
Ve kilitleyip atmak onu acıtıcı mavilikte denizin
Işın süzmeli azgın sularına..
Ve bir daha arayıp sormamak lazımdır
Sandığın hatrını belki de
Birgün tüm o enkazın geri geleceğinden şüphen olmasa bile..
