sıcak bir yaz günü, otobüste yaşanan garip maceralardır efednim.
örneğin;
saat 19:00 civarları geçtiğimiz haftalardan birinde, otobüse binmişim, beşiktaştan, arkadaşıma gideceğim. bastım kartı. ağzına kadar tıklım tıklım dolu otobüs tabi, ilerleyemiyorum. baktım arkadan amcam yaşındaki, uzun boylu şişman bir herif binmeye çalışıyor hala.
"amca çok dolu binme hiç.ölüyoruz burda yaa." dedim falan.
amca: "sana mı sorucam?" diyip bindi. ses etmedim. adam haklı yani. başkası bana öyle dese, aynı tepkiyi verirdim.
neyse otobüs boşalmak bilmedi bir türlü. durduğumuz her durakta inen yok, aksine binen var. iyice artık herkes birbirine yapıştı filan. iğrenç ter kokularıyla herkes kendinden geçmiş bir vaziyette. ben de şöföre doğru bayağı yakınım, bıraksalar kucağına oturacağım o derece. arkadaki yaşlı amcanın da ağzı iğrenç kokuyor diye, arkamı dönmüş bir vaziyetteydim amacaya. arkadan değdiriyordu belli ki. başlarda anlamamazlıktan geldim, otobüs kalabalık, ondandır dedim; ama haif bir ıkınma duyunca dedim amcanın amaç başka. adam değdirmeye devam ederken, ilk durakta indim hemen. arkadaşımın evine kadar yürümek zorunda kaldım, metrelerce. burdan o amcaya selam ederim.
