Kuran kursundaykene tenefüslerde hep simit oynarlardı büyükler biz yedi sekiz yaşındaydık mahallenin veletleri olarak. Büyükler bizi oyunlarına almıyor diye üzülüyorduk hep. Tenefüste cami avlusunda oturuyorduk arkadaşlarla her tenefüste olduğu gibi büyüklerden biri bizi çağırdı gelin siz de oynayın diye. Arkadaşlarla sevindik mal gibi oyunun adı simit dediler hepiniz bilirsiniz simit oyununu o zamanlar biz bilmiyorduk işte anlattı bu mahallenin büyükleri,müptezel pezevenkler. Sizden biri ebe olsun dedi abilerden adı Yasir olanı. Aramızda ebeyi seçecektik ben en hızlı koşan olduğum için ebe olmayı seve seve kabullendim o koca ayaklı şerefsizleri yakalayacağımı sandım çocuk aklıyla. Simiiiiiiiiiit nidasıyla koşarken sik kadar ciğerime doldurduğum nefes tükendi ve bir anda üstümde on on beş tane yavşak büyüğü gördüm. O gün sırtıma,bacaklarıma o kadar okkalı tekmeler,tokatlar yedim ki gece ağrıdan uyuyamadım ama o gün orada ağlamadığım,hocaya büyükleri şikayet etmediğim için yaşıtlarım arasında bir nevi lider olarak görülmeye başladım.
Not : zaten iki hafta sonra kuran kursu bitti amk dayak yediğimizle kaldık işte.
