evvelden burda paylaşmıştım ilk işkence anımı. akşamdan sabaha kadar, insanlıktan cikana kadar ezmisti amcalar bizi. olay ise gayet basitti. sarhoştuk, iki sarhos polisle karsilastik ve olana olmuştu. kanunda buna polise mukavemet deniliyor. polis tacizi sonucu çıkan olaylarda biz suçlu olduk. tamam buna kabul. ama cezamızı onlar, o akşam mi vermeliydi? suç işleyen insan yargılanmalı, suçlu ise kanunda yazildigi gibi cezalandırılmalı.
bazı insanlar kendi kanunlarini uygulamak isteyebilir. örneğin ailesine zarar veren birini çekip vurmustur adam. ama kanunda ne ceza Yazıyorsa göze alarak yapmıştır bunu ve gider çeker cezasını. doğru bir yol mu, tartışılır. ancak; kanunun temsilcisi olanlar bu yola hele ki hiçbir şahsi olayı olmadan başvurursa büyük sıkıntı doğurur. bu ibne zaten suçlu, bi de biz sikelim anasini deme hakkı yok polisin.
her şehit haberi geldiğinde, etrafta ne kadar kürtçe konuşan varsa linç edelim o zaman ki bunu burda dile getirenler de var malesef. ayni şekilde bir gerilla öldüğünde, kürtler de gelsin bizi biçsin madem.
"ya pkkliymis amk adamı, o yüzden oldu bunlar yoksa kürt olduğundan değil. benim kürt arkadaşım var hem biliyon mu" diyenin agzini sikeyim. bu ülkede sırf kürt olduğu için, kimliğinde bingöl kiğı yazıyor diye içeri alınan adam biliyorum ben. tuncelili olup da terörist olmayan yok diyen polis de gördüm.
devletin tepesi bunu yapanlara göz yumarsa tebaasi napmaz?
