tuttuğun kalem olsa yüreğimin elleri, bir defa daha yazsa bebeğim, bebeğim, bebeğim dediğinde leman sam, insanın içinde bir şeyleri öldürüyor. öldü gül güzeli, ben öldürdüm. kendimi nasıl affedeyim ? tek şansını kendi elleriyle yakan birisi içinde yarattığı, her sefeinde bu kez üstünü kapattım ve bitti dediği ama sürekli büyüyen yangını nasıl söndürür, bu acıyla nasıl yaşar ki ?
