master league e büyük bi şevkle başlarsın. inişli çıkışlı bir performans sergilese de takım, 7-8 maç içinde sistemini oturtursun ve üst üste maçları kazanmaya başlarsın. ama bir anda hiç bir nedeni olmadan bir maçı kaybedersin, hiç bir nedeni yok ama. şansızlıkla kaybettim diyip devam edersin maçlara ama oda ne bi sonraki maçı yine kaybedersin. neyse takımın formu düşüktü bi sonraki maçı kesin kazanırım dersin ama öteki maç gelir, hatta karşındaki takım lig sonuncusu birmingham city olur, sen yine kaybedersin. ve hiç bi nedeni yoktur bunun sadece takım ve oyuncular istemez maç kazanmak, istersen bu oyunu 10 yıldır oyna, master ol yine de sökmez. yenemezsin o maçları. sonra kaptan yaptığın it çıkar gelir çalısma odana.. "patron yenilgiler bizi çok etkiliyo, çok mutsuzum, bu gidişle bütün takım moralman çökücek". işte tam o anda senin diyebiliceğin sadece 3 şık vardır..
"rakip çok güçlüydü"
"kaza oldu, bir daha olmaz"
"bir dahaki maçı kesin yenicez"
işte bu şıkların arasına;
"adam gibi oynamıyosunuz ki dangalaklar! iki pas yapıp üçüncüyü rakibe veriyosunuz sonra aman efendim biz niye maç kaybediyoruz, yok bu bizi kötü etkiliyo, yok ben bu moral bozukluğuyla gidip karımı nası sikicem. bide gelmiş odama trip atıyosun göt! son 10 maçta bir tane golün yok, bi santrafor oynıcaksın dalyarrak kaptan. siktir git lan şimdi odamdan, çıkar o kaptanlık bandınıda götünü sok piç. siliyorum lan bu oyunuda.."
