kendisinin yetiştirdiği avery johnson'ın ve kendi kurduğu takım olan dallas mavericks'in tüm özelliklerini ve bilhassa zaaflarını bilmesinin semeresini bu sene başına geçtiği golden state'te görmüş durumdadir ve hala görnmektedir. zira normal sezonda süpürdükleri normal sezon liderine karşı plaf-off larda da 3-1 öne geçmiş durumdadırlar ve play-offların en büyün sürprizine imza atmak üzereler. donnie resmen avery'i kendi oyununa sürüklemiş durumdadır. zira maçlara sadece tek uzunla çıkmakta andris biedrins ve al harrington'ı aynı anda sahaya sürmemekte hatta zaman zaman ikisini birden oyundan almaktadır. buna ayak uydurma adına avery, desagana diop'u sahada 20-30 dakika civarı tutabilmekte; erick dampier'i hiç oynatamamaktadır. bu da dirk'ün 5 numara oynaması sonucunu doğurmaktadır. aslında buna rağmen ribauntlarda büyük üstünlük kursa da dallas hücum ritmini ve düzenini kaybetmiş gözükmekte. kazandıkları tek maçta da maçın ortasında baron davis'in atıldığını unutmamak gerek. kısacası kendisi resmen usta-çırak ilişkisi ortaya koymakta ve çırağına öğretmediği bazı şeylerin bulunduğunu cümle aleme göstermektedir. 23 yıl sonra golden state'i playoff'a taşıması yetmiyor gibi bir de bu takıma tur atlatırsa hem takımın tarihindeki "loser" damgası ortadan kalkacak hem de donnie kendi kariyerinin sonunda kendi isminin nba koçları tarihi arasındaki yerini sağlamlaştırmış olacaktır.
