"saçmak" neyi, tabiki düşünce ve duygularımızı. hep derli toplu olmak zorundamıdır onlar.
bazen ortaya saçmakta bir ihtiyaçtır.
mesela uçaktan atlamak tehlikelidir.
yani paraşütşüz atlamak.
lavuğun biri arkadaşıma bıçak çetikten sonra bi güzel dayak yemişti.
+ olum bıçaktan korksaydık uçaktan atlamazdık.
- ha?
+ la olum biz adamı satmayız.
- ne?
+ la olum bi siktir git. aazıını s.kecem şimdi.
- ???
+ *la bi sittir git. ver elini sopa.
yada..
* baba yarra kadar.
- ne?
* hani sen demiştinya ya geçen sefer "raskolnikov şimdi burda olsaydı ne yapardı" diye.
- hee.
* bende şimdi bu kazmanın sapınımı? yoksa demirinimi kullanayım? bilemedim.
- eee ?
* yani diyom ki, ulan biz kültürlü katil olmak zorundamıyız?
- ???
* rasko baltayla yarıyodu ya kafayıı. hani sen anlatmıştın..
- eee..
* eesi bizde balta yok, kazma var ne bok yicemizi şaşırdım, kazmanın sapınımı sokup öldürsem. yoksa demirini mi bilemedim de ondan.
- ben biliyom salak. dan dan dan.
ben şimdi ne düşünüyorum, sigaramı yaktım klavyeyide pek sevmiyorum.*
kadınım.. ah ne güzeldin.. şimdi yeniden ayayorgide beraber olsak.. paprazziden hergün dinlediğimiz aynı cd yi dinleyip dinleyip gülsek.. oltada ömer karşımda sen, yukarıda dolunay.. sohbet etsek..
ağlamak istiyorum ben ömeri de senide çok seviyorum.*
sanırım ben ayrılığı, bir sigarayı söndürmek gibi görüyorum. bi daha yaktığımımda yeniden beraberim..ama değilmiş bu ayrılık.. pek alışamadım ama öğreniyorum yavaş yavaş, kırıla kırıla.
of of dostoyevski gibi tasvirleri beceremiyorum okuyan bi sik anlamıyacak, duygularımı kaleme nasıl alabilirim? beceremiyorum.
gerisi bi ara gelir sözlük burada olursam tabi.
gibi gibi söylemlerin hepsi birarada bulunmasıdır.
