izlemesi zor bir film. 53 yapımı olduğu için iç mekanlar karanlık yada ışık dengesiz, dönemin şartları gereği. alışana kadar kim kimdir, bu aynı kadın mı değil mi diye zorlandım bir süre. hem arka planı göreyim, hemde altyazıyı okuyayım durumu da var.
film, geçtiği zaman ve dönemdeki flörtü, yaşam biçimini, aile ilişkilerini çok iyi yansıtıyor. filmde aylaklıkla geçen yıllar zamanla mücadeleye dönüşüyor. tren garında çalışan küçük bir çocuk, yolunu seçmiş, aylaklık hakkındaki derslerden biri.
filmde yönetmenin kardeşi riccardo fellini de aynı isimle, aylak hayalperest yazar olarak rol almıştır.
bir de son sahnelerin oldukça devrimci olduğunu fark ettim:
--spoiler--
moraldo trenle şehri terk etmektedir. tren harekete geçmiş, penceresinden dışarı bakmaktadır. kısa sahnelerle habersizce geride bıraktığı arkadaşları görülür. hepsi yataklarında mışıl mışıl uyuyorlardır. her kısa sahnede kamera aynı giden bir tren gibi uzaklaşır.
--spoiler--
Sekiz Buçuk(8½) ile boy ölçüşemese de iyi sayılabilir. meraklısı izlesin derim.