burçlara inanmam ama..." aslında kimse inanmaz ama herkesin bir ama'sı vardır bu burç muhabbetinde. inanmam ama... ikizlerim "ben". tam "şizofren" burcuymuş, öyle diyolar. ciddi ciddi benim içimde 2 kişi yaşıyor. bazen 3-4-5 oluyorlar hatta. bi gün toplaşıcaz madem "otisabi" olamadık bari başımız bağlansın deyip kız istemeye gidicez inş. başımızı "sami abi" çekiyo. abimiz her zaman orda. "kendimi durduracak değilim" deyip bir işe girişecek oluyorum. çok farklı, orjinal bir iş. ya da süpersonik bi fikir, güzel bi kızın hayali... tek gecelik, fuckbudylik düşünceler bunların hepsi. tek nedeni sami. o gerçek bi "uykusuz". 7/24 mesai. uyumamış, gece durmaksızın çalışmış. "uyuyun lan" bi! birbirinizin fikirlerine hiç mi saygınız yok? her kafadan ayrı bi ses. aranızda yaşadığınız "çarpışma" yüzünden "yenilginin kısa tarihi" altın harflerle yazıldı bu bünyeye. "kaç yıl oldu?" sizin yüzünüzden bi "sandık içi"ni doldurmaz başardığım işler. yeri geldi "bebek kafası" dediniz daha başlamadan yok ettiniz doğmamış idealleri, yeri geldi "hunili işi" işte deyip kestirip attınız, piç ettiniz her şeyi. bıktım "salçalı ekmek"ten, büyümek istiyorum ben. "benim de söyleyeceklerim var", "akıl fikir ofisi"nden geçirdiğim.
ama nedir biliyomusunuz? şöyle de bi gerçek var: "ben"i sizler yarattınız. seviyorum lan her birinizi.
