soba yakma becerisi olmayan için kabus gibi bişey. fakat üstte yazılanları okuyunca gözlerim dolarak geçmişi düşündüm. iç geçirerek ne güzel günlerdi dememe vesile olmuştur. evet herkesin çift çift yattığı, sabah kalkıldığında odanın çok yataklı hastane odası gibi her tarafın yatakla kaplı olup toplanması o zaman için çekilmez görülürdü.ama samimiyet hat safhadaydı. ailecek sohbet edilir, sıcak çayın dibini alana kadar içilirdi. sobada haşlanan nohut ve patatesin tadıda birbaşkadır. ekmek kızartması üzerine reçel ve yağ sürülüp yenmesi de ayrı bir zevkti. hepsinden önemlisi anne baba sağ ve kardeşler hep bir aradaydı.
kaloriferli evlerde yaşamak rahatlık ama eski samimiyet olmuyor. anne mutfakta uğraşıyor, televizyonunu açıyor. baba oturma odasında yine tv başında, çocuk kendi odasında ya ders ya bilgisayar başında.
