bir mum ışığı yaktım yüreğimde
yatsıya kadar değildi sevdam
anlık heveslere bağlı kalmış insanlar yok gibi yaşarlardı
işte yine son buldum
işte yine yolculuk yapar gibi kayboldum
gidiyorum ıssız odaların kaybolan kapılarından
karanlık sokaklar karanlık yürekler olur
yalanlar akar nehrin kenarından
akan suların sonsuz yolculuğunda geriye bir sen kalırsın bir de ben.
