beklediğim hiçbir duraktan sana kalkmıyor otobüsler
martılar sabahları adınla uyandırmıyor beni
içtiğim çayın eski tadı da yok mesela
kimse yerini tutmuyor anlasana
aşk çırıpçıplak savunmasız bıraktı beni
aynalara da kendime de düşmanım bu aralar
hatırlar mısın bilmiyorum ama en çok sevdiğim şeydin bir zamanlar
varsın sabah olmasın diyorum her gece
her sabah yeniden lanet ediyorum uyandığıma
gözyaşım yetmiyor artık hıçkırıklarıma
keşke beni öldürseydin mesela.
