Bu sıralar bir Şairin gözünden bakmaya çalışıyorum,
Hayat denilen Kargaşa isimli filme.
Kalbimde başrol olarak belirlediğim insanın kof ve boş çıkması acı veriyor yüreğime.
Bir damla gözyaşı beliriveriyor.
Bir Off çekiyorum.
Yine zarar veriyorum kendime bir rakı masasında Onsuzluk eşliğinde,
Yürüyorum kaldırımlarda,yönümü tayin etmeden
Nereye gideceğimi bilemiyorum,bilemiyorum işte.
Ondan kaçmaya çalışıyorum ama
Peşimi bırakmıyor 'O'nsuzluk,
Büyük bir azimle kaçıyorum,
Bu arada sevmeye çalışıyorum insanları,
Tabi!
Ondan sonra ne kadar sevebilirsem!
Bu saatten sonra Sevgi israfı diye betimliyorum içimdeki Onu.