Günümüzde türk örf ve adetlerinden ve hatta eğitim sisteminin başarısızlığından kaynaklanan bir kendin olamama durumu mevcuttur.Şöyle ki bir çocuk öncelikle ailesinde gördüğü tüm davranış ve düşünceleri taklit etmeyle başlar benliğini bulmaya.Sonra okulda öğretmenler eğitimleriyle hayata hazırladıklarını sanırlar öğrencilerini.Artık bir süre sonra aileler kendilerini çekmelidir arka plana diye düşünmekteyim.Eğer bu sistem doğruysa hepimiz taklit edilen kişilikler olup çıkıyoruz.Kendin olabilmek kendi düşüncelerini uygulayabilmekle başlar önce.Türk ailesinde, geleneklerinde aileye ters düşen bir davranış anında yontulur gider.Özgür düşünemeyen insan kendi olmaktan çıkar.Dolayısıyla kişi kalıplaşmış davranış ve düşünceler bütünüyle sıradanlaşır.Ve kendini bulamayan insan önüne gelen rüzgara kapılır oradan oraya savrulur sadece.Sağlıklı düşünemez ve sadece bilinç altında gördüklerini taklit ederek yaşamaya başlar.Düşünmeyen-özgür düşünemeyen- insan boştur,boş yaşar.Kişi ben buyum diyebilmelidir.
