bugün kuruluşunun 47. yıl dönümü olan şanlı takım , 14 yaşından beri kovaladığım armanın sahibi kulüp.
14 yaşımdan da öncesi var nam-ı değer tatangaların efsane olan 15 bin kişilik deplasman göçü eskişehire girişi sırasında valinin geçtiği anons aynen şu şekildedir : 'değerli eskişehir esnafı adapazarlılar geldi 24 saat müddetle kepenkleri açmamanız can ve mal kaybı açısından önemle rica olunur' dinlerdim her seferinde peder beyden bu deplasmanı ve ankaragücünde bıçalanışını , 77-78 türkiye kupası şampiyonluğunu , avrupa maceramızı , frankfurt maçını , pek kimsenin haberinin olmadığı italyada bir hazırlık maçı sırasında 2 lazio taraftarının bıçaklanışını ve romayla olan kardeşliği , aykutları , oğuzları , yılmazları , turanları hep dinlerdim. daha sonra bayrağı bana devretti. bana şehrinin arkasında durmayı , memleket sevdasını , yeşilini , siyahını , bir şehri tribünden sevmeyi , izmitle olan ölesiye düşmanlığı öğretti.
ne olursa olsun arkasında durmayı , sakaryaskoru değil sakaryasporu tutmayı öğretti.
ve şehrinin arkasında duran babaların evlatları olan bizler dedik ki ; bu şehrin sokaklarında sadece sakaryasporun şampiyonluğu kutlanır.
