Çocukluğumda bayramlarda apartman halkının elini öpmeye çıktığımda, yaşı 70'e dayanmış nur yüzlü insanın bana verdiği bayram harçlığıydı.
bayramdayim lan ne yapıyım iki biskuvi arasinda lokumu, bana para lazim arkadaşlara hava attırcak oyuncağı almak için para lazim,senin yaptiğina bak ama. her bayram ayni şeyi yapip,benden sevinmemi bekliyordun ama olmuyordu işte,ne kadar sevinebilirdim ki. iki biskuvi arasi lokum yapmayi bizde biliyoruz ;havalanip veriyordun onlari bide.
ben napiyordum içimden sana küfür edip başka çocuğa al sana lokum diyordum, veya merdiven bosluğuna bu bayram harcligini bırakıyordum.
iyi de yapardim,şekerlerle dolduracağım midemi, iki potibo biskuvinin eziyetine katlandirtmayacaktim bağırsaklarımı.
apartmanin 3 cocugu vardi, nolacak para verseydin o biskuviler yerine, bende seni iyi hatirlayacaktim, nur yuzlu insan
