anlatacağım olayı 5 ay kadar önce bizzat yaşadım. ev arkadaşım şayet ondan önce uyanırsam onu uyandırmamı istemişti benden. sabah uyandığımda onun uyuduğunu farkettim ve uyandırmak için odasına gittim. sonrasında yaşanan dialog aynen şudur;
pygmalion; olum uyan bak geç oldu
ev arkadaşım; kaybol lan
pygmalion: a.q sen uyandır dedin ya malaq!
ev arkadaşım:(yarı uykulu bir halle) ecza dolabından sınıf çıkmaz!
ne olduğunu anlamamıştım. sezer in ecevitin suratına anayasayı fırlattığında ecevitin yaşadığı şoktan daha büyüğünü yaşıyordum. şimdi mantıklı düşünme zamanıydı. evet ev arkadaşım akıllı bir çocuktu, belki demek istediği bir şey vardı. tekrar düşünmeliydim. derin bir nefes aldım ve düşünmeye başladım ama yapamıyordum. ne demekti lan ecza dolabından sınıf çıkmaz a.q. bir sigara yaktım. arkadaşımı uyandırmaktan vazgeçip ayakkabımı giydim ve kapıyı çekip evden çıktım. derste dışarıyı izliyor ve sabah yaşanan o absürd dialogu düşünüyordum. tamam. bu durum bir rüyadan kaynaklanıyordu. ama ev arkadaşım nasıl bir rüya görmüştü ki ecza dolabından sınıf çıkmaz diye saçmalasın. aradan aylar geçti ikimizde o konuyu sanki sözleşmişcesine birdaha açmadık. bazen hala düşünür dururum; "nasıl bir rüya görmüş olabilir bu çocuk?" diye. ama işin içinden çıkamam. sonra kendi kendime; "boşver oğlum ya zaten ecza dolabından sınıf çıkmaz " der geçiştiririm.
