değişik bir film. aslında tamamiyle 4s kuralı üzerine kurulu bi film. ama kendini asan adamın bakkalda yaptığı konuşma cidden içler acısıydı. bana hayatta nasıl bi yere gelmeye çalışmamıızı, sürekli bir şeyler istediğimizi ve sürekli birilerini memnun etmeye çalıştığımızı anlattı.
filmin en canımı alan yeri ise 59. dakika ile 69. dakika arasında zeynepin mehmete olan aşkını anlattığı sahne. çoğumuzun başına gelmiştir zaten öyle bir şey.