şu koca dünyada kaybettiğimiz veya hevesimizi aldığımız şeylerin ve kazıklandığımız kimselerin ardından kendimizi avutmak için tekrarladığımız söz.
yeni keşfettiğimiz bir mekan bir süre sonra sevmediğimiz tiplerle dolunca kullanırız çoğunlukla; "şurası ilk açıldığında iyiydi de sonradan fena bozdu".
"o iyi çocuktu ilk başlarda ama sonradan bozuldu"
"iyi kızdı ama ne olduysa sonradan bozdu kendini"
böyle uzar gider. herkes ve her şey sonradan kendini bozmaktadır bizce. herkes böyle düşünüyorsa bozulan kim peki?
