şimdi koca bir otobüs düşünün pembe pembe. içi dolu kadın. ne zaman nerede geçse insanlar böyle bakıyor dik dik. içinde de işte aablalar teyzeler kadınlar kızlar falan var. yani kadını dört duvar arasına kapatmamaktan bahsediyoruz otobüse kapatıyoruz. o otobüs "kadın otobüsü" demek bile ayıp olur. çünkü olayın buraya kadar gelmesinin öncesi belli. abazan bir takım erkeklerin tacizine uğrayan kadınları koruyamama ya da kadınların kendilerini koruyamaması ya da erkeğin kadını hala meta olarak görmesi gibi ayıplar bunlar. ve o otobüsü yürürlüğe sokmak demek, sen bu ayıpları kabul etmişsin, bu ayıpları engelleyemediğini kabul etmiş ve sinene çekmişsin demektir. bu toplumsal ayıbı kabul edip o otobüse binen kadın benim gözümde itibarsız kadındır. o otobüse izin verecek ve o otobüsü destekleyecek erkekler ya da yetkililer ya da kadınlar da gözümde itibarsızdır.
siz daha hala japonyayla meksikayla bilmem nereyle karşılaştıradurun salak salak..ama sağda solda da toplumsal normlardan, etikten, toplumu düzeltmeden falan bahsettiğinizi de görmeyeyim. böylesi bir ayıbı kabul etmişler olarak..
