her intihar kendi uyuşturucusuna bağımlılık yapıyor, her uyuşturucu kendi intiharını hazırlıyor. bilinç altımı utanılacak takıntılar dolduruyor, bazen insanların yüzlerine bakarken yüzümü avuç içime topluyorum. derim fokurduyor, kaşıdıkça kabarcıklarımı kanatıyorum. psikolojik hastalıklarla başka bir dünyada nefes almaya çalışıp, aslında gökyüzünde hava olmadığını, hatta nefes almadığımı, yalnızca oyuncak bir bebek olduğumu düşünürken uykum kaçıyor.
uykumun peşine düşen adamlar oluyor,
bacak aram parçalanıyor.
her seferinde yeni bir bıçak doğuracağım korkusuyla bir kanamanın partisini veriyorum,
el bebek gül bebek anlar büyütüyorum.
hafızamı sürekli başa alıyorum,
hiçkimseye kırılmıyorum. küsmüyorum da.
neşemi çalmışlar,
umarım ihtiyacı olan biri almıştır.
