bugün çok sevdiğim bir insanı kaybettim.
ne acıymış ölüm bütün acıların en büyüğü.
bazı insanlar vardır hayatımızda hani hep örnek aldığımız öğütlerini dinlediğimiz çok saygı duyduğumuz insanlar. işte öyle bir ton ton fevzi amcamdı. o bembeyaz saçları, sakallarıyla ve her zaman gözlerinin içi gülen fevzi amcam.
hayatımda gördüğüm tanıdığım en iyi en mükemmel insan. nasıl anlatıcam ben onu hangi kelimeler yeter ki onu anlatmama.
ben o kadar şanslıyım ki onu tanıdığım için onun o tatlı dilinden dökülen öğütlerini dinlediğim için.
bana kitapları sevdiren, şiirleri, doğayı sevdiren tatlı insan ne çok severdin ağaçları, toprağı..
senin o canından çok sevdiğin toprak bugün seni aldı bizden. sen toprağına kavuştun biz sana hasret kaldık.
sen şimdi yerinde çok mutlusun olmak istediğin yerdesin. işte biz de bununla avutuyoruz kendimizi senin şuan mutlu olduğunu biliyoruz ve bu huzur veriyor.
