eğer freudyen bir açıdan bakar isek, kemalistlerin babalarına karşı olan bir bilinmezliğin bilinçaltına itilip ondan sonra bu gibi şiir parçalarıyla dışa vurulmasından ibarettir. hele bu şiiri neyzen yazmış diyorlar ya... iyice gülüyorum. neyzen gibi bir hiççiyi kemalist yaptınız ha... adamın kemikleri sızlıyordur resmen. yazık.
