sene 2012 her şey daha da ileriye giderken dizilerde hep bir gerileme oluyor. çoğu dizi artık insanın canını sıkıyor ve en kötüsü dizinin içeriğinin direkt veriyor. örneğin bir komedi dizisinde her olaydan bir komiklik çıkartmaya çalışıyorlar. hele bir de o gülmek efektleri yok mu... sanki insanları gülmeye zorluyorlar. halbuki komik bir şeyler varsa onu izleyicinin kendisi bulup gülecek. ama bu dizilerin içinde öyle bir dizi var ki samimi, sıcak, içten ve insanların serbest bırakan bir dizi. bu dizi tabi ki leyla ile mecnun. beni bu diziye bağlanmamın nedeni dizide komedi dizisi olmasına rağmen hep bir komiklik yok en önemlisi gülme efekti yok. yeri geldiğinde drama yeri geldiğinde ise komedi var bu dizide. öyle yerlerde bitiyor ki sizden bütün haftanızı çalmıyor. gelecek hafta ne olacağını düşünmek zorunda değilsiniz yani. çok zeki espriler var diyebilirim.