böyle diyorum ki bazen, bu yazıyı birine yazmış olayım:
kendimi anlatayım sana. dinlesen beni uzun uzun.. yorum yap veya yapma ama anla halimden.
ortak noktalarımız da olsun, dediklerime anlam ver, "delirmişsin sen, gereksiz kuruntulu bir insansın, boşver geç bence neyse artık.." falan gibi geçiştirme beni,lütfen..
bak ben lütfen lafına çok değer veririm. hele de sevdiklerim lütfen dedi mi. çok ayrı kelimelerden o benim gözümde, birkaç tane öyle cümleler vardır . beni bitiren.
belki yaşadıklarımız da aynı olsun senle. sen ol işte!
içtenlikle kendimi hiç saklamadan, bütün her şeyimle anlatabileceğim tek kişi ol sen...
